reisdag 6 zeilen

Dag 6 Zeilen
Vannacht heb ik voor het eerst een goede nachtrust gehad. Ik werd na een plasbreak pas op om 07:00 uur wakker. Heb eerst het nieuws bekeken en het weerbericht, want we gaan zeilen. Kan best een spannend dagje worden op de boot met windkracht 7. Er is op het zuider eiland al sneeuw gevallen en het is nog nooit zo koud geweest op NZ. Tevens is er een Cycloon op het Zuidereiland geweest die langzaam naar het noorden trekt. Storm en thunder en wij gaan zeilen. De Oscars zijn uitgereikt en 1 van de films ”12 years slave” heb ik in het vliegtuig gezien. Daarnaast is het proces tegen de invalide sporter in Zuid Africa, die zijn vrouw heeft vermoord omdat hij dacht dat het een inbreker was, van start gegaan. Na al dat onzinnige nieuws ook ff gekeken of mijn dames online waren, maar dat was niet het geval. Ik neem een douche en zorg dat ik op tijd buiten sta om met de boys naar de ferry te gaan. Als ik buiten sta krijg ik een kop koffie van de buurman en loop weer naar binnen om de koekies te halen. Nadat we dit genuttigd hadden waren de anderen ook klaar en gingen richting de pier. Daar aangekomen bleek er al een hele rij te wachten op een ferry. Aangezien we met kayakken een vrij reizen hadden voor de “happy boat”, stonden we ook in de rij. Al gauw bleek dat de happy boat een ander soort van ferry was. We konden de gelukkigen zien vertrekken in een echte ferry en wij konden in stappen in een wat minder lux bootje. Er kwamen ook nog allerlei schoolkinderen bij. De boot was niet al te snel, maar na 20 minuten kwamen we op bestemming in Russel. Wij de vier boys, 3 ICT’rs en Johan, zoeken een plek waar we kunnen ontbijten. Na eerst links gekeken te hebben bij allerlei restaurants, bleek rechts wel een tent te zijn die een leuk breakfast serveerde. We bestelde allemaal ons ding en al gauw konden we van ons ontbijt en koffie genieten. Vlak nadat we ons ontbijt hadden weggewerkt kijkt Robert naar zijn horloge en tegelijkertijd stormt Claudine binnen. Of we wel wisten hoe laat onze zeilboot de Phantom vertrok. Geen van ons gaf een echte krimp en liepen met haar mee. Eenmaal bij de aanlegsteiger van de Phantom, waren we verrast dat het deze boot was voor 14 man. We namen tegelijkertijd afscheid van Robert, want die wilde niet zeilen. Nadat we geïnstrueerd waren onze schoenen uit te doen, voordat we aan boord kwamen. Konden we ons aansluiten bij de groep. Aangezien de instructie net klaar was moest de schippersvrouw ons ff opnieuw brieven. Stelde allemaal niet veel voor dus dat was zo gebeurt. We smeerden ons in tegen de zon en gingen bovendecks. Ik ging gelijk voor op de boot liggen, want dat is voor mij het mooiste plekje. De meesten gingen juist achterin zitten bij de schippersvrouw. In eerste instantie voeren we met de motor de haven uit. Om vervolgens op open water de zeilen uit te rollen en door de wind voor gedreven te worden. Al met al ging het voorspoedig en was het water nog redelijk rustig. Evenals de golven die met ons mee voeren. Je zag in de verte al regen aankomen en binnen een mum van tijd werd en weer onstabieler. Ik ging alvast mijn regenpak aan doen en was daar net op tijd mee om toch voor stand te houden tegen weer en wind. Ook de golven die boven de boeg uit kwamen konden mijn regenpak aan. Zo snel het waardeloze weer kwam zo snel werd het ook weer mooi. In no time voeren we voor een kust van eilandjes. De zeilen werden gereefd en gingen verder met de motor. Veel verder voeren een catamaran waar dolfijnen voor zwommen. Onze schipper Rick voer die richting op om ons ook van die gelegenheid gebruik te maken om dolfijnen te zien. Ja zag ze inderdaad, maar op foto vastleggen was nagenoeg niet mogelijk. Bij mij is het in ieder geval niet gelukt. Na een tijdje getracht beter zicht te krijgen op de dolfijnen, wat niet lukte, gingen we naar het strandje bij de eilandjes. Ondertussen had Rick onze schipper een aardige grote vis gevangen, die voor lunch kon dienen. Eenmaal voor anker voor een eiland konden we zwemmend of met een bootje naar de kust. Ik kleedde me uit en gaf mijn spullen met het bootje mee. Ik dook in het koude zoute oceaan water en zwom naar de kust. Gelukkig volgden er meer. Het bootje had min rugzak, zodat ik mijn handdoek had en me om kon kleden. Ondanks de zon was het toch wel redelijk fris. Nadat een ieder op het eiland was kon Rick de vis prepareren en wij konden naar boven om van een hoger punt de verschillende eilanden te bezichtigen. Er was nog een andere groep reizigers, die met een soort slaap-motel-boot aan het reizen waren. Ze hadden inmiddels gesnorkeld, gekanood en bij nacht sterren gekeken, en gingen op weg naar Pahia. Doordat er regen aan kwam maakte deze groep plaats voor ons, zodat we ook ff wat foto’s konden schieten. Inderdaad begon het te gieten, waardoor de mooie kleuren van het water, wat minder werden. We gingen dus weer naar beneden en richting strand. Nog ff wat op het strand gelopen en op zoek naar mooie schelpen. Echt veel bijzonders was het niet. Rick kwam met het bootje weer naar het strand. Ik had nu geen zin om weer met een nat pak te gaan lopen en ging niet zwemmend, maar met het bootje, terug aan boord. Toch waren er nog fanatiekelingen die het wel zwemmend deden. Eenmaal aan boord werd de lunch opgediend. Verse “rapper” met quiche en fruit. Daarna nog lekkere appelcake. Na een gesprek met Rick en zijn vrouw konden we weer gaan zeilen. De verwachting was dat er 19 knopen wind zou zijn dus dat kon wel een spannend worden. We gingen op weg en de zee was zeer onrustig. Ik lag met mijn regenjas voorop dek en krijg aardig wat boeggolven over. Het was niet koud dus dat boeide niet. Zo ging het nog wel ff door totdat we overstag gingen. Op deze manier werd het wat rustiger om te zeilen, zodat we even de wereldse verhalen van Rick konden aanhoren. We moesten nog 1 keer een pittig stuk overbruggen en daarna kwamen we weer bij de vertrekpost. We namen afscheid van onze bootmensen en gingen de stad Russel in. Op zich een grappig stadje en hebben ff een biertje gedronken voordat we met onze “happy ferry” terug gingen naar Pahia. Eenmaal daar aangekomen zijn we naar het hotel gegaan en hebben lekker gedoucht om vervolgens naar een BBQ te gaan. Dit stelde niet veel voor, maar de wijn smaakte wel lekker. Om 23:00 uur gingen we huiswaarts, zodat ik mijn verslag kon typen en het thuisfront kon Skypen.