helicopter experience

Dag 8 thermische zonsopgang en helivlucht
Om 06:05 uur werd ik wakker en kleedde me aan. Keek of mijn gewaste kleren al droog waren maar dat was niet het geval. FF internetten TV kijken en naar beneden. Het begon al licht te worden en bij de thermische wateren kon je het geborrel wel goed zien de zonsopkomst duurde vrij lang en dus maak je veel te veel foto’s. Als de zon om 7:30 uur helemaal op is ga ik terug naar het hotel en skype met Juna en Marjolein. Ik laat ze ook de rookpluimen zien, maar dat komt natuurlijk niet echt goed in beeld. Daarna neem ik een ontbijt en ga naar mijn kamer. Na 5 minuten staat Robert op mijn deur te kloppen om een wandeling te gaan maken. We pakken onze spullen en gaan in het heerlijk weer wandelen. Wel grappig dat je om 08:30 uur al een lekkere wandeling kan maken in je korte broek. De omgeving is niet heel bijzonder, maar we hebben het gezellig en we praten veel over thuissituaties en dat was heel interessant. We zien hier en daar wel een bronnetje, maar mag geen naam hebben. Na een uur komen we in een plaatsje, waar duidelijk meer activiteit is. We worden staande gehouden en moeten een entrance-card kopen. We krijgen dan een rondleiding in “Whakarewarewa”. Een klein plaatsje, “the living Maori village”, waar veel geiser activiteit is(zie foto’s). De vrouw die ons de geschiedenis vertelt over de vulkaan die 1886 is uitgebroken, hadden we al eerder gehoord, maar het enthousiasme waarmee ze verteld is wel weer boeiend. Verhalen over kinderen die geld opduiken en in hun mond stoppen, worden vlak daarna in werkelijkheid gebracht. Aangezien wij een strakke planning hadden en de geiser net begon te spuiten, verlaten wij de groep en gaan naar de geiser. Best indrukwekkend hoe de natuur dit kan bewerkstelligen. Nadat we dit hadden bekeken en de rest van het dorpje hadden gezien, gingen we huiswaarts. We hebben om 12:45 uur de belangrijke afspraak voor de helivlucht. Die willen we uiteraard niet missen. Onderweg lopen we nog ff de supermarkt in voor inkopen, want morgenochtend ga ik niet ontbijten in het hotel. En ik heb nog wat vocht nodig om de helivlucht te kunnen doen. Tevens ff snacken voor de lunch. Eenmaal in het hotel worden de ervaringen uitgewisseld en om 12:45 uur rijdt er een busje voor om ons naar de heliport. Na een kwartier komen we daar aan en krijgen na tekening en betaling wat uitleg. Als de 3de heli binnen is kunnen we verdeeld worden over de 3 toestellen. Ik zit met 2 dames in de heli, namelijk Claudine en Magda. De piloot is een ervaren kerel en verteld heel duidelijk de weetjes. We zien eerst de meren en de verschillende soorten landerijen. Bossen van verschillende naaldsoorten. Oa ook geleverd door Amerikanen en Canadezen. Vandaag is het kraakhelder dus we kunnen ver kijken. Na 20 minuten naderen we de kustlijn en gaan over ht water vliegen. Er is inmiddels een contest ontstaan welke heli het eerste op White Island gaat landen. Tsja helaas waren wij dat niet. De grote turbo prop was duidelijk het snelst. We zien verschillende kleine eilanden en uiteraard is White Island ook al gespot. Na 35 minuten vliegen we de krater binnen wat een machtig gezicht is dat. Allerlei kleuren op de wanden en natuurlijk rook. De andere heli stond al geparkeerd. We landen en krijgen een helm en gasmasker. Als de andere heli aankomt met de Nederlandse piloot/gids gaan we met elkaar op de foto. Daarna krijgen we een rondleiding over het vulkaan eiland. We moeten voorzichtig zijn en over de paden lopen, want daarnaast kan het zijn dat je we vanuit de stenen haalde. Aangezien deze grondstof niets meer waard werd is daar mee gestopt. We lopen via de kustlijn waar veel Jan van Genten aan het broeden zijn. Dan gaan we via geel/groene rokende thermische en vulkanische sulfaat dampen omhoog. Het ziet er zeer belovend uit wat een kleuren en kolkende massa. We gaan verder omhoog en zien het kratermeer. Een kolkende massa van maar 58 graden. De zuurgraad daar en tegen is gigantisch. We lopen tot de volgende informatie verstrekking. De modderbaden zijn over het algemeen lager in temperatuur. Vervolgens is het weer langzaam tijd om in de Heli’s te gaan stappen. We maken nog afspraken over de fotosessie onderweg. Robert zal foto’s maken als onze heli uit de krater komt. Wij draaien nog een rondje om de kraterwand, een zeer indrukwekkende geheel. Zowel krater met kleuren en rook, als wel de 3 heli’s waar wij mee vliegen. We gaan nu richting het vaste land en naar de vulkaan Mt. Tarawera Vulcano. Onderweg boven de Oceaan zie ik een groep dolfijnen. Zodra onze piloot het hoort via zijn headset keert hij zodanig dat we het weer kunnen zien. Wat een gaaf gezicht. Aangezien we op 1600 Foot zitten lukt het niet goed om foto’s te maken. Na dit ideale gevoel van alles te hebben gezien vliegen we naar de volgende vulkaan. Deze ziet er geheel anders uit daar er geen actieve elementen zijn, maar wel hele andere kleuren. We vliegen eerst een rondje en na het landen moeten we wachten op de gids, daar die nog moest tanken. Eenmaal gearriveerd is het wel weer een gaaf gezicht, 3 van die heli’s op een vulkaan. Er zijn mooie vergezichten en er worden veel foto’s geschoten. Na een rondleiding vliegen we weer terug naar de heliport en na 3 uur genieten is dit sprookje weer tot een goed einde gebracht. We nemen afscheid en rijden voldaan naar het hotel. Wat een dag. Ik spreek met Robert af dat we ff rusten en rond 19:00 uur de stad in gaan.