Ben Lomands track
Door: elkrommo
Blijf op de hoogte en volg rob
18 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Queenstown-hike ben Lomand
Om 07:30 uur gaat de wekker. Vannacht wel wakker geworden van feestgangers die rond 04:00 uur “thuis” kwamen, maar op zich wel goed geslapen. We hadden om 08:30 uur beneden afgesproken om gezamenlijk te ontbijten bij de Red Rock. Eerst ff skype en facetime met het thuisfront. Alles ging goed en had alle dames aan de lijn gehad. Na koffie en het douchen alles ingepakt voor de track. We liepen rond 08:40 uur met z’n vieren richting het cafe de Red Rock en bestelden daar een stevig ontbijt. Ook Henry en Kim kwamen hier ontbijten. Na nog wat foto’s op internet gezet te hebben, gingen we nog ff de stad in om lunch te regelen. Ook nog ff naar de haven gelopen voor een paar wolken foto’s. Het was droog en zou rond 10:00 uur opklaren volgens de weersvoorspellingen. Toen we rond 09:45 uur bij de kabelbaan “Gondola” waren was het nog zwaar bewolkt. We gingen toch naar boven, want de Ben Lomand track begon boven en zou een zware klim worden met een stijging van 1700 meter en een afstand van 14Km. Ik ben wel benieuwd, want mijn knieën werken de laatste dagen niet prettig mee. Floor had tijdens mijn facetime gesprek laten zien dat ook haar knieën waren ingetaped en overbelast. Ze mocht niet meer Hockey’n, dat is echt balen voor haar. Uitkijken dus is het motto. Als we eenmaal boven zijn met de lift maken we een paar kiekjes en zien wel dat de zon de bewolking langzaam verdrijft. We lopen naar de start van de loop. Begint gelijk best stijl. Maar goed de weg is goed begaanbaar. Als we lekker eventjes het zonnetje voelen komen we bij een heel dicht dennenbos aan. Vuurgevaar wordt er gewaarschuwd. Beetje raar als er 20 cm regen is gevallen, maar goed. We lopen er doorheen en het is daar donker met een hoge vochtigheidsgraad. Als we daar doorheen zijn begint het echte werk. Een smal steen pad die behoorlijk stijl is. De zon begint door te komen en de jas kan uit. Het luie zweet komt er alweer uit. Het tempo wordt opgevoerd door Johan. Ik doe het op mijn eigen tempo en heb na een uur mijn twijfels over de terugtocht. Het is namelijk 2,5 uur stijl stijgen en dan dezelfde weg terug. Als we na een aantal fotostops op een mooi zonnig plek staan zeg ik de mannen dat ik aan de terugweg ga beginnen. Ik heb nog een week vakantie met allerlei mooie hikes. Ik wil het nu niet gaan forceren en dus op mijn eigen tempo terug. Voor mij een moeilijk besluit, maar mijn knieën moeten nog langer mee. Ik loop een berg op, waar ik een mooi uitzicht heb over de stad en de meren. Ik gooi mijn rugzak af, rits mijn broekspijpen af en smeer me in. Vervolgens schiet ik een paar foto’s en zwaai de mannen uit. Na van dit plekje genoten te hebben ga ik terug. Na een tijdje vind ik dat ik er verstandig aan heb gedaan om niet verder te gaan. We moesten nog minimaal 400 meter stijgen en het is nu al pijnlijk bij sommige stappen naar beneden. Het uitzicht is machtig. Veel tegenliggers aanvaarden de opgang. Ik ben blij dat ik terug ga. Het is inmiddels prachtig weer. Er vliegen constant heli’s over dit stuk. Zal wel een aanvliegroute zijn. Na een anderhalf uur vanaf het afscheid kom ik weer bij het beginstuk aan. Ik neem een bankje en geniet van het prachtig uitzicht. Parapenters vliegen hier voorbij en een soort van rodelbaan is hier. Ook een tweezitters skilift om de roddelaars naar boven te brengen. Een drukte van jewelste, waar het vanmorgen uitgestorven was. Wat mooi weer al niet doet. Ik eet mijn lunch wrap op en maak wat foto’s. Dan ga ik rond 14:00 uur naar beneden. En loop ik naar het hostel. Ik kleed me uit en kan mooi mijn vieze was in de wasmachine gaan doen. In de wachttijd kan ik gaan douchen, relaxen en mijn verslag maken. Als mijn was klaar is kan ik het mooi in de droger doen. Ondertussen maak ik het verslag af en luister muziek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley