3de dag Zanzibar

Zanzibar dag 3 29-juni 2017
Ik ben op tijd wakker voor de zonsopgang, maar als ik om 06:300 uur bij de zee sta, blijkt het nagenoeg volledig bewolkt. Helaas, dus nog ff terug naar bed om nog een hoofdstukje te lezen. We worden vandaag om 08:45 opgehaald om naar de “Stone town” te gaan. De naam komt van de stenen die gebruikt zijn, namelijk koraalsteen. Ik ga na het douchen ontbijten en zit binnen no-time met Robin en Sanne en de Belgen. Paul komt iets later. Nog even tanden poetsen en rugzak pakken om vervolgens in de reeds gereedstaande bus te vertrekken. We zijn met z’n tienen, alleen de schoonzusjes niet. In de bus is er een andere reisleider. Aangezien ik met de andere prijsafspraken had gemaakt, gaan we wel gelijk in onderhandeling. Het was voor een paar deelnemers eerst 35 Dollar. Gisteravond had ik gezegd dat het voor 20 Dollar kon. Uiteindelijk hebben we het voor 25 Dollar. Toch een prima prijs voor die gasten. Is toch 250 Dollar voor een busje heen en weer en een rondleiding in de stad. We rijden onderweg ook nog door een natuurpark waar een specifiek aapje huisvest, wat alleen in Zanzibar leeft. Na een uur rijden komen we in de voorplaatsen van de hoofdstad. Het is er allemaal erg onverzorgd en huizen zijn voor 70% niet afgebouwd. Heeft niets met belasting te maken maar met het niet hebben van genoeg geld. Elke keer(maand) wordt er iets bijgebouwd of opgeknapt. Nu we langzaam de stad in komen, zien we markten met allerlei zaken, fruit, vis, vlees, maar ook kleding en andere zooi. Je wordt er niet heel vrolijk van. Eenmaal midden in centrum worden we eruit gelaten. We lopen een klein stukje naar de kerk waar een gebouw heeft gediend als slavernij handel. We krijgen uitleg en zien hoe in de kelders de slaven werden “opgeslagen”, totdat ze verhandeld konden worden. De kerk is later op het gebouw van de slavenhandel gebouwd om het snel te vergeten. Uiteraard verloochend het verleden zich niet. Mede vanwege het feit dat de slavenhandel eigenlijk nog steeds gebeurt. Met name kinderen en vrouwen in bijvoorbeeld de prostitutie. Als we helemaal bij zijn gaan we de markt op. Overal viezigheid en het vlees zit onder vliegen en stinkt. Evenals de vissen. Hier ligt van alles snapper, octopus, kleine haaien, mossels, kreeften etc. OP de groenten en kruidenmarkt is het wat relaxter. Er is geloof niemand die wat koopt. Uiteindelijk lopen we door de smoezelige straten, die wel een likje verf kunnen gebruiken. Er zijn bij sommigen grote deuren met houtwerk en anti olifanten stootkussens. Aan het houtwerk kan je zien of iemand uit Engeland kwam of van adel was. We lopen langzaam richting het toeristische gedeelte. Je ziet dat hier duidelijk meer wordt geïnvesteerd. De panden zien er verzorgder uit en er zijn meer souvenir winkels. Uiteindelijk lopen we langs een kasteel naar de haven. Daar konden we prison-eiland zien liggen. Morgen is daar een excursie naar toe, maar ik ga daar niet naar toe. Geen zin om weer 2 keer 5 kwartier in een busje te zitten. Ga wel snorkelen. Als we dat gezien hebben lopen we door de toeristische straten naar het geboorte huis van Freddy Mercury, van Queen. Zijn vader was hier te werk gesteld. Officieel heette hij, Farrokh Bulsara, werd geboren op Zanzibar waar zijn vader werkte als kassier voor de Britse koloniale overheid. Zijn voorouders waren oorspronkelijk Parsi (Perzen die na de islamitische verovering van Iran in de 7e eeuw naar India gevlucht waren, en het Zoroastrisme waren blijven aanhangen, de staatsgodsdienst van het pre-islamitische Perzië). Toch leuk om dit te weten. We vervolgen onze weg naar het gerechtsgebouw, waar Freddy’s zijn moeder gewerkt had. Dit is nu redelijk bewaakt. Blijkbaar worden er nogal wat criminelen berecht hier. Als we staan te wachten, staat op eens ons busje voor onze neus en gaan we terug. Ik vind het best, want eigenlijk was het een zinloze exercitie. Zonde van de tijd, zeker nu de zon eindelijk schijnt. Als we rond 14:00 uur de anderen bij hun lodge afgooien, vraag ik of de chauffeur mij wil droppen langs de weg, waar een pizza restaurant zit. De andere 5 gaan door naar “Casa del mar”. Het restaurant wordt gerund door Italianen en ziet er prima uit. Ook zijn er lodges en is er een zwembad. Ik ben de enige klant en eet een pizza diabolo en drink een biertje. Het smaakt uitstekend en de internetverbinding is hier beter dan in onze lodge. Ik zit hier nog een tijdje na te genieten en reken vervolgens af. Ik steek de straat over en loop door een soort van krottenwijkje richting onze lodge. Het is echt nog geen 10 minuten lopen en je zit toch van alles, waar je normaal van verstoken blijft als je alles met busjes/taxis doet. Ik zie mijn collega reizigers om en rond het zwembad liggen. Ik ga na mijn sleutel gehaald te hebben even naar de kamer om handdoeken te pakken en mijn e-reader. Ik positioneer me ook onder een parasol en ga ook lekker luieren. Uiteraard eerst ff gebadderd in het zwembad. Nu er meer zon is, is het ook veel beter vertoeven en zijn de uitzichten ook veel leuker om te zien. Ik verblijf hier tot de zon achter de bomen verdwijnt. Heb mijn boek bijna uit. Ik Facetime ff met Juna, die bij Bo verblijft. Ook Esther nog ff gesproken. Daarna ff douchen in de kamer en laptop en E-reader meegenomen naar het restaurant. Ik settle me op “mijn” stoel en schrijf mijn verslag. Om vervolgens mijn boek uit te lezen. Waarschijnlijk haal ik dat net niet voor het diner.