trekkingsdag 7 het afscheid

Trekkingsdag 7- 19-juni 2017
De laatste dag in een tent op de Kilimanjaro. Als ik na een goede nachtrust om 05:30 uur wakker word door de activiteiten van de kok, neem ik ff mijn speech door wat ik wil vertellen tegen de groep. Want vandaag gaan we afscheid nemen van alle betrokken mensen, die dit hebben mogelijk gemaakt. Daar ik ben aangewezen als “spokesman”van de deelnemers wil ik het wel goed vertellen en mijn dank uitspreken voor de voortreffelijke manier hoe het gehele team ons in de watten hebben gelegd, zodat we deze prestatie hebben kunnen realiseren. Om 06:30 uur wordt de thee/koffie geserveerd en een bakje om me te wassen. Mijn hoofd moest nog gebeuren dus dat is bij deze volledig gedaan. Ik rol voor de laatste keer mijn slaapzak op, die ik ga schenken aan mijn personal assistent. Ook andere spullen die ik heb, zoals 55L rugzak, wandelschoenen, matje, repen, shirtjes etc worden geschonken aan de porters. Als ik Pepe buiten zie vraag ik hem een oogje op mijn tent te houden, daar ik natuurlijk, buiten mijn eigen spullen ook 1900 Dollars heb om als schenking aan de organisatie te geven. Ik moet namelijk even naar de WC. Eenmaal terug komt een ieder uit zijn tent en kunnen we gaan ontbijten. Ik leg de “fysieke schenkingen” in de Mess tent, zodat de anderen het aan kunnen vullen. De enveloppen(van Atos) gevuld voor de organisatie hou ik bij me. Het is nu een feestdag en we weten dat als we uit de mess tent komen, we verwelkomd gaan worden door de zingende menigte van onze crew. Om 7:30 uur gaan we de tent uit en worden inderdaad bezongen. Vervolgens doet 42, onze hoofd ranger een woordje aan ons en zijn team, om vervolgens het stokje aan mij over te dragen. Uiteraard vraag ik eerst een daverend applaus voor de crew, die het ons heeft mogelijk gemaakt om deze prestatie te leveren. Daarnaast geef ik vele positieve signalen omtrent de service die verleend wordt. Vervolgens vertel ik over de spullen die er te verdelen zijn. Daarna ga ik over tot het financiële deel wat voor hun en hun families natuurlijk heel belangrijk is. Het wordt echt met veel herrie in ontvangst genomen en ze zijn zichtbaar blij. Na nog wat mooie foto’s en emotionele momenten ga ik naar mijn tent waar ik mijn personal assistent nog een extra fooi geef naast mijn leger slaapzak. Hij is aangedaan en omhelst me. Vervolgens gaan we voor de laatste maal een afdaling aan. Dit keer geen extremen meer maar een toch nog wel lange wel door het regenwoud. Mooi en soms prachtige groene vergezichten, waar we soms de Kilimanjaro ook nog in vel zonlicht kunnen zien. Na 4 uur ploeteren komen we eindelijk bij het eindpunt aan waar we ons laten uitschrijven. Eveneens moeten we lang wachten op bepaalde plichtplegingen en onze bus staat blijkbaar vast in het verkeer. 42, stelt voor om naar het restaurant te lopen, waar we zouden gaan eten. Iedereen is akkoord en we lopen door een leuke straat waar het nodige aan commerciële activiteiten plaatsvindt. Echter ook mooie bananen plantages zijn er. Na een kwartier komen we in een souvenir/atelier winkel waar mooie schilderijen hangen en waar je de lunch kunt nuttigen. Ook is er een echte souvenir winkel met in mijn ogen foute handel. Iedereen gaat overal kijken als de maag vol is en een eerste Kilimanjaro bier is gedronken. Ik zie niets wat ik leuk vind en kijk hou anderen hun geld verkwisten. Na een tijdje gaan we er vandoor en moeten nog 2 uur reizen naar onze nieuwe lodge. We nemen afscheid van zowel Carla, Mechteld en Marcel als van 42, James, Albert en hun crew. Onze bagage staat al bij de receptie, zodat de bus verder kan naar de volgende bestemming. Robin, Sanne en ik zitten in deze lodge en gaan overmorgen op safari met 9 anderen mensen. 2 Jeeps van 6. Al gauw worden we naar onze onderkomens gebracht en de trapjes naar onze onderkomens doen zeer aan de spieren. Ik betreed mijn resident en zie een zeer groot bed. In de badkamer is een douche apart bad en toilet(met bril). Ik kleed me uit en pak mijn spullen uit. Ik ga lekker lang douchen en mijn plan was daarna lekker in bad te gaan. Na een tijdje douchen was ik wel schoon, maar het warme water was ook op. Shit zo gehoopt op een warm bad. Nou ja wat maakt het uit. De omgeving is prachtig en de lodge heeft een mooi zwembad en restaurant met bar. Hier ga ik de komende uren best relaxen. Inmiddels is het al 16:00 uur als ik in de bar, waar het internet aanwezig is, mijn eerste rode wijn drink. Robin en Sanne komen ook en we dineren samen. Na het diner blijf ik nog tot 23:00 uur mijn verslag doen en internetten, om vervolgens heerlijk te gaan slapen.