dag 5

Paihia – Bay of Islands – dag 5
Na een nacht van wel meer dan 6 uur slaap voel ik me redelijk(iets teveel wijntjes) en kijk ff TV. Het weerbericht is niet veel belovend, maar dat zegt niet alles, want de zon schijnt. Ik maak mijn spullen klaar voor het kanoën en de hike. Eveneens ff mijn vieze was wassen, want we zijn hier toch nog een paar dagen. Komt mooi uit dat de reisleidster(claudine) ook gaat wassen kan mijn spullenboel ook wel ff mee. Als ik rond 08:00 uur helemaal klaar ben en buiten zit komen de mannen ook naar buiten. We gaan ff met zijn vieren ontbijten. Wij vieren, 3 ICT-nerts, alle Robert geheten en Johan. Inmiddels heeft iedereen wel kenmerken. En zeker na gisteravond zijn vooroordelen mbt ICT’rs weer ten toon gesteld door met name vrouwen. Ik zal even proberen om de reizigers te typeren. Robbert Serne, ict’r werkend en wonend te Amsterdam, 46 jaar, relaxte gast en meerdere reizen gemaakt. Robert de Heiden, ict’r, wonend te Sassenheim, werkend in Den Haag, bij NL Post en belangrijkste hij heeft zijn koffer nog steeds niet. Leuke gast, kan ik continu grappen mee maken. Johan Feijen, volgens de dames de boer uit boer zoekt vrouw uit Denemarken. Johan woont in België, is getogen in Valkenswaard en werkt ook daar. Dan “de anderen”, Hilde Lecluse en partner Vander Elst, 2 Belgische mensen, rustig en ingetogen, weinig contact mee. Gaan meer om met Wim Walgers en Martine Luca. Wim, 66 jaar, fietser en rustige aardige man uit het oosten. Martine is een Belgische en geeft les in kunst. Aardig mens en zijn ook actief geweest in vrijwilligers werk in Sri Lanka. Dan de schoonzusjes, waar ik in het vliegtuig naast zat. Alice Ubels, werkzaam in het ziekenhuis te Assen. Kende ook de vader van Ingrid en Marjan Heikens. Alice gaat vandaag ook mee kanoën. Emma Venema is 66 en met Wim de oudste van de reizigers. Loopt vanmiddag de hike mee en is fit. Ria Mensink woont ergens in de achterhoek, ik meen Goor. Ze doet deze reis omdat haar zoon nu ook in Nieuw Zeeland rond reist en hem in het Zuider eiland gaat ontmoeten. Met haar heb ik de eerste dag ook gelopen. Idem met Gea van Vonno, 41 jaar en eveneens inwoner uit het Oosten. Kan je goed horen. Wel bereist type. Is ook in Chili-Argentinie geweest. Dan zijn er nog Kimberly Lo, 31 jaar en partner van Henry Wolters, welke al eerder deze reis heeft gedaan en dit dus nog een keer doet. De laatste twee dames komen uit Ridderkerk en Krimpen a/d Ijssel. Namelijk Nelleke Schavensande en Magda Kalkman. Deze dames zijn de reis 2 dagen eerder begonnen in Singapore. En kende elkaar al van meerdere eerdere reizen. Nelleke werkte bij de Rabo bank en heeft na 32 jaar dit opgezegd, omdat ze zich niet meer kon verenigen met de doelstellingen. Magda is een gescheiden vrouw, die een negatief beeld schetst van mannen. En blijkbaar zo gekwetst is dat ze er nog zuur van is. Zo dan weet je ongeveer hoe de groep samenstelling is.
De boys gaan dus ff ontbijten in het dorp. Ff zoeken naar een geschikte plek en uiteindelijk blijkt dat pier 35 te zijn. Een perfecte stek aan het water met louche stoelen en aangezien het prachtig weer is zitten we relaxt onderuit in de zon. Mijn espresso en brood met ei en swordfish smaakt uitstekend. Deze stek zal wat mij betreft vaker bezocht worden We genieten van ons heren bestaan en nemen nog een bakkie. Daarna moeten we wel weer langzaam terug want onze chauffeur Lance, zou rond 09:30 uur voor het hotel klaar staan. Inderdaad we konden onze spullen uit de kamer halen en met Lance en Alice richting de Kayak club. Daar aangekomen moesten we een eigen risico formulier invullen en vervolgens werd er een vest aangetrokken. De kayak’s werden op maat gemaakt. Dit betrof dan met name het roer, die je met je voeten moet bedienen. Na wat uitleg, overbodig natuurlijk, konden we onze boten in het water leggen en instappen. We waren nog niet ingestapt of Alice lag al onderuit Nu kon de trip beginnen. De reisbegeleidster had een vlag op de boot. We konden het tempo makkelijk volgen en op een gegeven moment voerden we voor, maar werden we terug gefloten omdat we de Mangroove in moesten. De swamp, wat een beetje lijkt op de Everglades, maar dan zonder krokodillen, was pittig te bevaren, doordat er allerlei takken en wortels overal en nergens opdoken. Ook hier ging iemand om. Ik liep een beetje te dollen met Lance en Robert. Enkele foto’s werden er gemaakt, maar ik had mijn Iphone in de bus gelaten. Zout water kanoën, dat leek mij geen goed plan. Na wat rondgezworven te hebben in de mangroove, gingen we weer op de “rivier”, kayakken. Doordat het mooi weer was konden we lekker genieten en zagen we hier en daar wat aalscholvers en ook nog een fuut. Na 2 uur kwam de waterval in het zicht. Na halt te houden en een inventarisatie van de gids, bleek dat niet veel mensen de “aanval” op de waterval durfde aan te gaan. Ik wel en ging er naar toe. Doordat onder de waterval de stenen muur een beetje raar afgesleten was bleef je met je boot een beetje haken. Echter de eerste tocht ging verder prima. Ik kayakte weer terug tegen de stroom om het nog een keer te doen. Daarna liet de instructrice zien hoe het echt moest. Vervolgens kwam Robert er ook door heen. Ik deed daarna het kunstje nog eens. En kon er geen genoeg van krijgen. Dus nog een keer, deze keer ging het niet goed en ik ging onderuit. Dat was een extra nat pak. Maakt niet uit. Hoe kom ik nu in de kayak. De instructrice kwam naast mij en de boot. En tussen mijn en haar boot kon ik erin klimmen. Super handig. We vaarden weer terug, want verder wilde niemand van de groep de waterval doen. Bij een soort van motel hielden we een break, waar we koffie, thee en koekjes kregen. We wisselden wat ervaringen uit en met 2 Aussies hadden we een gezellige conversatie over vakanties en tulpen, bloemenveiling, keukenhof en fietsen. Ik liep wat te dollen met Lance en Robert op de trampoline. Om vervolgens even terug op mijn nummer gezet te worden. Na een half uur gingen we weer terug. Inmiddels was het tij gekeerd en werden we met het tij mee gesleurd. Het was een stuk minder diep. En we moesten dus goed kijken waar we onze kayak naar te stuurden. Dit ging verder allemaal goed en kwamen nergens vast te zitten. Eenmaal aangekomen bij het vertrekpunt, rekende we af en kleden we ons om, zodat we met de hike konden beginnen. We moesten nog ff wachten op Emma en Claudine, want die gingen met ons mee wandelen. Toen ze rond 13:45 uur bij de bus aan kwamen konden we vertrekken. Lance, de chauffeur bracht ons weer naar de waterval en daar kon onze voettocht gaan beginnen. Het was leuk om nog ff bij de waterval te kijken, echter er waren geen kayak’rs. Fototje maken en toen konden we starten met de hike. Het pad liep eigenlijk evenwijdig aan het water en dus verdwalen was geen optie. Hier en daar mooie begroeiing en uiteindelijk kwamen we weer bij de boom met de nesten van de aalscholvers. Ook hier een fotoshoot. We vervolgende onze tocht en genoten van de beschutte weg. Ook zagen bloeiende acacia soorten. Verder allerlei varens soorten en andere plant en bomen. Hier en daar moesten op-en afdalen, maar de tocht was goed te doen. Het was ook leuk om te zien dat de mangroove helemaal droog kwam te staan. Hierdoor kon je de wortels uit de grond zien komen. Hier en daar kon je middels een aangelegd stijger pad de grove door kruizen. Uiteindelijk kwamen we bij de golfbaan uit, zodat we vandaar weer naar het stadje konden lopen. We liepen over de brug en kwamen nog langs de kayak verzamelplaats waar de Aussies ook nog zaten. Na een howdie liepen we door. Na een half uur kwamen we bij de pier 35, rara wat gingen we daar doen. Ons verdiende biertje drinken natuurlijk. Inmiddels was het al na vieren en waren we toch leuk sportief bezig geweest. Op het terras zaten Nelleke en Magda te borrelen, zodat we daar bij aan sloten. De dames waren met een dolfijnentocht mee geweest, maar ze mochten er niet mee zwemmen, doordat er ook kleine(jongen) dolfijnen bij waren. Ze hadden het wel leuk gehad. Wederom zaten we lekker onderuit en namen wat aperitiefjes. Na een paar drankjes en hapjes begon het zwaar te betrekken en de regen en wind liet niet lang op zich wachten. We besloten naar de hut te gaan. Rond 19:00 uur was ik op mijn kamer en heb ff met het thuisfront gefacetimed. De meiden moesten weer naar school dus heb ik hen maar even gestoord. Daarna ben ik begonnen met het schrijven van het verslag. Wederom een aardig betoog